blabber | BrE ˈblabə, AmE ˈblæbər | informal A. intransitive verb (talk nonsense) 胡扯 húchě ; (talk excessively) 喋喋不休 diédié bùxiū ▸ to blabber (on) about sth; 喋喋不休地谈论某事 B. noun uncountable (nonsense) 胡言乱语 húyán luànyǔ ; (excessive talk) 喋喋不休 diédié bùxiū |