bunker | BrE ˈbʌŋkə, AmE ˈbəŋkər | A. noun ① Military (shelter) 掩体 yǎntǐ ; (beneath building) 地堡 dìbǎo ▸ a command bunker 指挥部掩体 ② (in golf) 沙坑 shākēng ③ (fuel container) 煤舱 méicāng B. transitive verb (in golf) 把…击入沙坑 bǎ… jīrù shākēng ▸ he bunkered his first shot 他第一杆就把球打进了沙坑 |