clang | BrE klaŋ, AmE klæŋ | A. intransitive verb «bell» 当当作响 dàngdàng zuòxiǎng ; «gong» 铿锵作响 kēngqiāng zuòxiǎng ▸ the iron gate clanged shut 铁门咣当一声关了 B. transitive verb 当当敲响 dàngdàng qiāoxiǎng ‹bell›; 铿锵击响 kēngqiāng jīxiǎng ‹gong›C. noun (of bell) 当当声 dàngdàng shēng ; (of gong) 铿锵声 kēngqiāng shēng |